លោកកើតនៅថ្ងៃទី២៥ ខែឧសភាឆ្នាំ១៩២៨ នៅភូមិព្រែកស្បូវខេត្តកំពង់ធំ លោកជាកូនទី៨ ក្នុងចំណោមបងប្អូន៩នាក់
ស្រីពីរនាក់ ដែលគ្រួសារលោកជាកសិករស្តុកស្តម្ភធនមធ្យម។ប៉ុន្តែ
នៅក្នុប្រវត្តិរូប ដែលធ្វើនៅកូរ៉េខាងជើងបញ្ជាក់ថា លោកកើតនៅឆ្នាំ១៩២៥
ដែលតាមលោកដេវីដ ឆាដល័រអ្នកប្រវត្តិវិទូជនជាតិអង់គ្លេសលើកឡើងថា ការបង្ហាញអាយុកើតមិនត្រឹមត្រូវរបស់ប៉ុលពត គឺប្រហែលក្នុងបំណងឲ្យគេដឹងថា
លោកប៉ុល ពតមានអាយុច្រើនជាងនួន ជា បងធំទី២ ដែលកើតនៅឆ្នាំ១៩២៧លោកមាន
ឈ្មោះក្នុងបញ្ជីរជាតិថាសាឡុត ស ដែលតាមការរៀបរាប់របស់មិត្តភក្តិ
របស់ផ្តល់បទសម្ភាសន៍ឲ្យបណ្តាអ្នកប្រវត្តិវិទូឲ្យដឹងថា សាឡុតស
ជាមនុស្សស្ងៀមស្ងាត់ និង ស្លូតបូត។លោកបានក្លាយជាអ្នកដឹកនាំប្រទេស
នៅពាក់កណ្តាលខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ក្រោយពីផ្តួលរំលំរបបសាធារណរដ្ឋ
របស់លោកសេនាប្រមុខលន់ នល់ ដែលគាំទ្រដោយសហរដ្ឋអាមេរិច និងជារបប
ដែលប្រជាពលរដ្ឋខែ្មរចងចាំ និង ហៅថារបបររដ្ឋប្រហាថ្ងៃ១៨មីនា
ឆ្នាំ១៩៧០។ប៉ុន្តែ
បុរសមិនបង្ហាញអតសញ្ញាណម្នាក់បានបង្ហាញពីអត្តចរឹតរបស់ប៉ុលពតកាលពីនៅក្មេងថា
ប៉ុលពតជាក្មែងយូកូងបាតផ្សារ។លោកប៉ុល ពត
បានលាក់ប្រវត្តិរបស់ខ្លួនចាប់តាំងពីការចេញធ្វើបដិវត្តន៍
រហូតដល់ពាក់កណ្តាលឆ្នាំ១៩៧៦ ទើបលោកប្រកាសតាមវិទ្យុសំឡេងភ្នំពេញថា
លោកឈ្មោះប៉ុល ពត
ដែលសូម្បីតែក្រុមគ្រួសារលោកក៏គ្មានអ្នកណាម្នាក់បានស្គាល់ដែរ
ថែមទាំងរងគ្រោះ ដោយ សារការដឹកនាំប្រទេសរបស់លោកទៀតផង។
នៅក្នុងវ័យ៦ឆ្នាំ ប៉ុល ពត
បានចូលមករស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ ដោយស្នាក់នៅក្នុងវត្តបទុមតី និង
ដែលមានការជ្រោមជ្រែងពីបងស្រីជីដូនមួយម្នាក់ឈ្មោះមាឃ ជាអ្នករាំរបាំ
ក្នុងព្រះបរមរាជវាំង និង ក្រោយមកក៏្កលាយជាស្នមឯករបស់ព្រះបាទ
ស៊ីសុវត្ថិមុនីវង្ស។
តាមលោកដេវីដដដែល
ដែលបានដកស្រង់សម្តីលោកសាឡុត សួង បងប្រុសរបស់ ប៉ុលពត បានឲ្យដឹងទៀតថា
ក្រោយមកប្ងូនស្រីទំនងជាប្ងូនពៅរបស់ប៉ុល ពត ឈ្មោះសារឿន
ក៏បានក្លាយជាស្នំឯករបស់ស៊ី សុវត្ថិមុនីវង្សដែរ។
ចាប់តាំងពីការឈ្នះសង្រ្គាមដ៏បង្ហូរឈាមរវាងខ្មែរនិងខ្មែរ
គេមិនដែលឮ និង ស្គាល់ឈ្មោះប៉ុលពតនេះទេ
សូម្បីតែបងប្អូនបង្កើតរបស់លោក។លោករស់នៅ និង តស៊ូដោយអាថ៌កំបាំង និង
ជាជននៅពីក្រោយខ្នងនៃការតស៊ូ ដែលគេហៅថា អ្នកនយោ បាយប្រើអំណាចស្រមោល។
ក្រោយពីការទទួលជ័យជម្នះ
ការដឹកនាំប្រទេសរបស់លោក មិនត្រូវបានប្រជាជនទូទាំងប្រទេសស្រលាញ់ និង
គាំទ្រទេ ដោយមូលហេតុថា ការដឹកនាំប្រតែសតាមរបៀបផ្តាច់ការ។ ក្នុងឆាកជីវិត
និងនយោបាយ លោកមានភរិយាពីរនាក់ ដែលភរិយាទីមួយរបស់លោកឈ្មោះខៀវប៉ុណ្ណរី
ជាបងស្រី បង្កើតរបស់ខៀវធិរទ្ធ ហៅអៀងធិរិទ្ធ ភរិយារបស់លោក អៀងសារី
ជារដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងការបរទេស នៃរបបខ្មែរក្រហម ហើយបានលែងលះគ្នា
ក្រោយពីលោកស្រីខៀវប៉ុណ្ណារី
មានជំងឺបាត់បង់ស្មារតី។ពួកគាត់គ្មានកូនជាមួយគ្នាទេ និង ភរិយាទីពីរឈ្មោះនាង
មា សំ មានកូនស្រីម្នាក់ ដែលសព្វថ្ងៃ កំពុងសិក្សានៅសកលវិទ្យុល័យមួយ
ដែលគេមិនប្រាប់ឲ្យដឹងនៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ
ដែលប្រហែលមានការឧបត្ថម្ភពីឯកឧត្តមទា បាញ់។ភរិយាក្រោយរបស់លោកនេះ
បានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយនឹងលោកទេព ឃុនណាល់អភិបាលស្រុកម៉ាល័យ
ក្រោយពីមរណៈភាពដ៏ អាថ៌កំបាំងរបស់លោកកាលពីឆ្នាំ១៩៩៨។
លោកប៉ុលពត បានចេញធ្វើនយោបាយតាំងពីទសវត្ស៥០
ដោយមូលហេតលោកមានកំហឹងវណ្ណៈ ដែលពាក្យចរចាមអារាមខ្លះបាននិយាយថា
លោកក៏ខឹងផងដែរចំពោះការ ធ្វើតែជាស្រីរបាំក្នុងព្រះបរមរាជវាំងរបស់បងស្រីលោក
ហើយរស់ពឹងផ្អែកតែទៅលើ ការជញ្ជក់ឈាមពីប្រជារាស្រ្តក្រីក្រ។
កាលពីកុមារភាពលោកធ្លាប់ទៅស្នាក់នៅក្នុងវត្ត
ដើម្បីសិក្សារៀនសូត្ររយៈពេល៦ឆ្នាំ និង បួសជាសង្ឃបានចំនួន២ឆ្នាំ។ប៉ុន្តែ
ក្រោយពីក្លាយជាអ្នកដឹកនាំប្រទេស លោកក៏បែរ
ជាស្អប់ចំពោះព្រះសង្ឍដែរទៅវិញ។លោកក៏ត្រូវបានគេរាយការណ៍ក្រៅផ្លូវការថា
ជាក្មេងឆេវឆាវ ក្រេវក្រោធ
ដោយអាងអំណាចបងស្រីជាស្រីរបាំក្នុងព្រះបុរមរាជវាំង លោក
បានទាត់ធាក់របាំងត្រួតពិនិត្យរបស់ប៉ូលីសម្តងម្កាលដែរ។
លោកក៏ក្លាយជាជាងចម្លាក់នៅរោងសិប្បកម្មឬស្សីកែវផងដែរ
មុនពេលោកត្រូវទទួលអាហារូបករណ៍ ពីសម្តេចព្រះនរោត្តមសី ហនុ
ក្នុងនាមជានិស្សិតដំបូងគេផងដែរទៅ សិក្សានៅប្រទេសបារាំង ក្នុងឆ្នាំ១៩៥៤។
ក្នុងពេលកំពុងក្លាយជាគ្រូបង្រៀនដ៏ហ្មត់ចត់
និង ស្ងៀមស្ងាត់ នៅសាលាមធ្យមសិក្សាឯកជនមួយ ក្នុងក្រុងភ្នំពេញប៉ុល
ពតក៏ជាអ្នកកាសែតម្នាក់
ដែលតែងតែសរសេរផ្សាយនៅកាសែតនគរវត្តរបស់លោកសាស្រ្តាចារ្យកេងវ៉ាន់សាក់
រិះគន់ការដឹករបស់សម្តេចព្រះនរោត្តមសីហនុ និង ដោយប្រើរហ័សនាមថាខ្មែរដើម។
ក្នុងរយៈពេលនៃការកាន់កាប់អំណាចរបស់គាត់
គ្មានអ្នកណាម្នាក់បានដឹង និង យល់ទេថា ហេតុអ្វីបានជាគាត់បង្អត់បាយមនុស្ស?
ប្រើមនុស្សទាំងបង្ខំ? និងសម្លាប់មនុស្ស? ប៉ុន្តែ បែលពេលក្រោយមក
តាមពាក្យចរចាមអារាម បានលើកការអះអាងរបស់លោកនួន ជា ប្រធានរដ្ឋសភា
នាសម័យនោះមកនិយាយថា ពួកគាត់ធ្វើ គឺចង់ផ្សុទ្ធជាតិសាសន៍មួយ
ដែលមានតែជនជាតិខ្មែរសុទ្ធ ដូចខ្មែរកាលពីសម័យអង្គរ។ប៉ុន្តែ
ទោះជាយ៉ាងណាទាំងប៉ុលពតក្តី ខៀវសំផន អៀងសារី និង នួយជាក្តី
គឺសុទ្ធតែមិនទទួលស្គាល់នូវទង្វើររបស់ខ្លួន
ដែលបានប្រព្រឹត្តអំឡុងពេលកាន់អំណាចនោះឡើយ។ដោយគ្រាន់ តែនិយាយថា ធម្មតា
ការដឹកនាំតែងតែមានត្រូវមានខុសជារឿងធម្មតា។
ប៉ុល ពត
ក៏បានធ្វើឲ្យអង្គសម្តេចឪព្រះនរោត្តមសី ហនុ ដែលជាព្រះរាជាចុងក្រោយ និង
ព្រះរាជអគ្គមហេសីនរោត្តម មុនីនាថ
សីហនុជាប់ឃុំឃាំងក្នុងព្រះបុរមរាជវាំងផងដែរ។ ប៉ុន្តែពួកគេ
ក៏បានរំដោះព្រះអង្គពីកណ្តាប់ដៃវៀតណាម ដែលបានលុកលុយឈ្លានពាន
ក្រោមរូបភាពចូលមកជួយរំដោះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរឲ្យរួចផុតពីក្រញុំាបិសាចស្រែកឈាម
ប៉ុលពតនាថ្ងៃ០៧មករា ឆ្នាំ១៩៧៩។
សមិទ្ធផលនានា ដែលបង្កើតឡើងដោយប៉ុល ពត
រយៈពេលបីឆ្នាំប្រាំបីខែ ម្ភៃថ្ងៃ មិនត្រូវ បានគេទទួលស្កាល់ជាផ្លូវការទេ
ក្រៅតែអំពីការចោទប្រកាន់ថា ជារបបហ្វាសស៊ីស ហ៊ីត្លែ។ក្នុងរបបរបស់លោក
គ្មានការបែងចែកវណ្ណៈ ជានិស្សិត បញ្ញាវ័ន្តអីទេ
។មនុស្សទាំងអស់ត្រូវតែធ្វើការតាមផែនការ និង ទទួលទានបបរដូចគ្នា។មានតែមនុស្ស
ដែលជាភ្នែក ជាច្រមុះអង្គការទេ ដែលមានឥទ្ធីពល និង ដែលត្រូវបានគេស្តាប់តាម។
ប្រាក់រៀល ដែលបានបោះពុម្ពរួចហើយ
មិនត្រូវបានគេ អនុញ្ញាតឲ្យចាយតាមរបៀបទីផ្សារសេរីឡើយ។អការ សិក្សា និង
អគារផ្សារទូទាំងប្រទេសត្រូវបានបិទទ្វារ លើកលែងតែផ្សារធំថ្មីមួយប៉ុណ្ណោះ
ដែលទុកឲ្យដំណើរការលក់ដូរ សម្រាប់មន្រ្តីទូតប្រទេសកុម្មនីស្តិ៍មួយចំនួន
ដែលនៅបន្ត ដាក់ទូតជាមួយកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ និង
ក្រោយមកក៏ត្រូវបិទទ្វារទាំងស្រុងដែរ។
ក្នុងរបបនេះដែរ
គឺគ្មានការបំពានធ្វើឲ្យខុសសីលធម៌សង្គម ដូចជាមានអំពើចោរលួច ចោរប្លន់
ការលួចលាក់មានស្នេហា ឬអំពើនៃការផិតក្បត់គ្នាទេ។គ្រប់ទម្រង់នៃសាសនា
ក៏ត្រូវបានលុបបំបាត់ ។សាលារៀន និង
វត្តអារាមមួយចំនួនធំត្រូវបានយកធ្វើជាឃ្លាំង ស្តុកស្បៀងដូចជាស្រូវ អង្ករ ពោត
សណ្តែក ល្ងរ និង វត្តអារាមខ្លះ ត្រូវបានគេវាយ កម្ទេចចោល និង
ខ្លះក៏ត្រូវបានយកធ្វើជាមន្ទីរសម្រាប់ឃុំឃាំងមនុស្ស
ដែលអង្គការបានចោទថាជាខ្មាំងជាដើម។
ក្នុងគន្លងវិថី ដ៏ស្មុគ្រស្មាញនេះ លោកប៉ុល
ពត ក៏ត្រូវបានគេលបលួចធ្វើឃាតជាច្រើនដងមកដែរ ដូចជា
លោកត្រូវគេលួចដាក់ថ្នាំបំពុលក្នុងម្ហូបអាហារចំនួនពីរដង គេលួចចាំ
បាញ់មិនបានសម្រេចម្តងនៅវិមានឯករាជ្យ ដោយសារតែសភាពការណ៍មិនអំណោយ
ផល។បន្ទាប់មក
លោកក៏ត្រូវគេលបបាញ់ក្នុងមហាសន្និបាតនៅពហុកីឡាដ្ឋានជាតិអូឡាំពិច
តែមិនបានសម្រេចដូចក្នា ដោយសារតែអ្នកបាញ់ស្គាលលោកមិនច្បាស់ និង លើកចុងក្រោយ
លោកត្រូវបានគេពួនស្ទាក់បាញ់តាមបណ្តោយដងវិថីព្រះមុនីវង្ស ទល់
មុខសាលាបឋមសិក្សាបឹងត្របែក តែមិនបាច់សម្រេចដដែល ។
ឯនិរសារពីរនាក់របស់លោកបានត្រូវរបសធ្ងន់ម្នាក់ និង ម្នាក់ទៀតបានស្លាប់។
ទោះបីការគេចផុតពីការប៉ុនប៉ងសម្លាប់ដោយបណ្តាយុទ្ធមិត្តរបស់លោកក្តី
តែទីបំផុត លោកក៏ត្រូវទទួលមរណៈភាពដ៏ស្រងេះស្រងោច និងអាថ៌កំបាំងផងដែរ
ក្នុងខ្ទមប្រក់ស្បូវរបស់លោកនៅអន្លង់វែងកាលពីថ្ងៃទី១៨ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៩៨
ក្នុងអាយុ៧៤ឆ្នាំ
បន្ទាប់ពីលោកស្តាប់ឮការផ្សាយរបស់វិទ្យុសំឡេងសហរដ្ឋអាមេរិចថា
នឹងមានការកាត់ទោសមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម។
លោកក៏ព្យាយាមបិទបាំងមិនឲ្យសាច់ញ្ញាតិរបស់លោកស្គាល់ និង
ដឹងផងដែរអំពីកិច្ចការនយោបាយរបស់លោក ដោយលោកព្រួយបារម្ភអំពីពួកគេ
ដែលអាចប្រឈមចំពោះមុខច្បាប់ នៅពេលណាគេរកឃើញថា
លោកត្រូវមានទោសពីបទកាប់សម្លាប់ប្រជាជនឯងជាងមួយលាននាក់។
នៅជីវតនយោបាយចុងក្រោយ
មុនពេលលោកលាចាកលោកនេះទៅ លោកប៉ុល ពត
ក៏បានបញ្ជាឲ្យគេសម្លាប់ក្រុមគ្រួសារលោកសុន សេន ដែលលោកប៉ុល
ពតខ្លួនឯងអះអាងថា ជាយុទ្ធមិត្តល្អបំផុតរបស់លោកនោះចោល
ដោយគ្រាន់តែមានមូលហេតុសង្ស័យទៅលើកូនសំបុត្រចំនួនបី ដែលពួកលោកចាប់បានថា
សុន សេន នឹងចុះចូលជាមួយរដ្ឋាភិបាលភ្នំពេញ។សំបុត្រសម្ងាត់នេះ នៅឆ្នាំ២០០៨
សម្តេចហ៊ុន សែន ថ្លែងជា សាថារណៈថា សម្តេចជាអ្នកសរសេរ
ទៅសុនសេន។តែសម្តេចទទួលស្គាល់ថា សម្តេច ចេះតែសរសេរទេ ហើយខ្លឹមសារសំបុត្រ
បានហៅសុនសេនថាលោកពូ។
បន្ទាប់ពីនោះ ប៉ុលពតខ្លួនុំឯង ក៏ត្រូវតាម៉ុក ចាប់ខ្លួន ហើយតុលាការប្រជាជននៅអន្លង់ ក៏ បានកាត់ទោសលោកឲ្យជាប់ឃុំក្នុងផ្ទះផងដែរ។
ទោះបីជាលោកត្រូវគេហៅថាមេឃាតក
ប៉ុន្តែលោកក៏ត្រូវគេកោតសរសើរខ្លាំងណាស់ ដេរអំពីបូរណភាពទឹកដី។ក្នុងរបប
ដែលលោកកាន់កាប់ គ្មានជ្រុងណាមួយនៃទឹកដី កម្ពុជាត្រូវបានខ្មាងសត្រូវជិតខាង
ឈ្លានពានបានេ សូម្បីតែមួយមីលីម៉ត្រ។លោកមាន បំណងការពារកោះត្រល់
ដែលបារាំងប្រគល់ទៅឲ្យវៀតណាម និង ចង់វាយដណ្តើមយកទឹកដីកម្ពុជាក្រោមមកវិញដែរ។
នៅពាក់កណ្តាលនៃឆ្នាំ១៩៧៦
ទាហានខ្មែរក្រហមបានវាយលុកចូលទៅក្នុងទឹកដីវៀត ណាមចម្ងាយជាង១០គីឡូម៉ែត្រ
តែគ្មានមធ្យោបាយទប់ទល់ វៀតណាមក៏វាយដេញមក វិញរហូតដល់អ្នកលឿង។
លោកត្រូវបានគេផ្តល់តម្លៃឲ្យថា ជាមេឃាតក ជាពេជឃាដឈាមត្រជាក់ និងជាមនុស្សស្មោះត្រង់ជាមួយជាតិ ស្រលាញ់ជាតិ ស៊ូស្លាប់ដើម្បីជាតិ។