តាមការពិនិត្យទៅលើស្លាកស្នាមប្រវត្តិសាស្រ្ត និង
សំណល់កាំភ្លើងធំ ជាច្រើនដើម ដែលបន្សល់ទុកនោះ អ្នកស្រាវជ្រាវ
បានរកឃើញថា ខ្មែរធ្លាប់បានផលិតកាំភ្លើងធំ សម្រាប់ ប្រើប្រាស់
តាំងពីនាអំឡុងកាលសម័យអង្គរមកម្ល៉េះ ។
ការហ៊ានសន្និដ្ឋានបែបនេះ
គឺដោយយោងទៅលើភស្តុតាងមួយចំនួនដែលបាន បន្សល់ទុក ។
បណ្ឌិតសភាចារ្យ ស៊ន សំណាង
អ្នកជំនាញផ្នែកប្រវត្តិសាស្រ្ត មានប្រសាសន៍ឱ្យ
ដឹងតាមរយៈការស្រាវជ្រាវរបស់លោកសាស្រ្តាចារ្យបណ្ឌិតនាពេលកន្លង
មកថា បើយោងទៅតាមកំណត់ត្រាក្នុងឯកសារមហាបុរសខ្មែរ
ដែលបានរៀបរៀងដោយលោក អេង សុត នោះ ឃើញថា បុព្វបុរសខ្មែរ
មានកាំភ្លើងធំប្រើរួចទៅហើយនៅក្នុងអំឡុងសម័យអង្គរ ។
យោង
ទៅតាមសំណេរនៅក្នុងឯកសារនេះ បានកត់ត្រាថា
នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះបាទ លំពង់រាជា
ដែលសោយរាជ្យពីអំឡុងគ្រិស្តសករាជ ១៣៤៦ ដល់ ១៣៥១ ស្ដេចសៀមនាម
ព្រះចៅរាមាធិបតី ក្រុងស្រីអយុធ្យា មានព្រះទ័យកម្រើកជាខ្លាំង
ខ្ញាល់នឹងព្រះមហានគរ « ប្រទេសកម្ពុជា » ថាពុំបានទៅចំណុះ
ចុះចូលព្រះអង្គ ទើបទ្រង់ព្រះតម្រាស់ត្រាស់ប្រើព្រះ រាមាសូរ
ជារាជបុត្រច្បង និង ព្រះស៊ីសុបត្តិ
ជាព្រះរាជនត្តា(ចៅ)ឱ្យលើកទ័ពប៉ងមកយក ក្រុងកម្ពុជាធិបតី
បង្ខំវាយកុំឱ្យដឹងខ្លួន ។ ព្រះបាទលំពង់រាជា
ក្រោយពីដឹងហេតុភេទសព្វ គ្រប់ហើយ
ក៏ប្រជុំជាមួយនឹងព្រះរាជវង្សានុវង្ស សេនាបតី និង
មន្រ្តីជាច្រើនទៀត ។ បន្ទាប់ ពីកិច្ចប្រជុំ
ព្រះអង្គក៏សម្រេចព្រះទ័យតាមព្រះតម្រិះរបស់សម្ដេចព្រះមហាឧប
រាជ ជាព្រះអនុជ ហើយក៏រៀបចំយុទ្ធសាស្រ្ត
ដើម្បីបណ្ដេញទ័ពសៀមចេញពីមហានគរ ។
កងទ័ពខ្មែរចេញប្រយុទ្ធនឹងទ័ពសៀមរហូតទទួលជ័យជម្នះ ។
ទ័ពសៀមស្លាប់អស់ជាច្រើន ក្នុងនោះក៏មាន ព្រះស៊ីសុបត្តិ
ជាចៅរបស់ស្ដេចសៀមផងដែរ ដោយត្រូវព្រះមហាឧបរាជ
កាប់នឹងព្រះឆែងដាវត្រូវកដាច់ធ្លាក់អំពីខ្នងដំរីមកដល់ដីទទួល
មរណៈភ្លាម ។ ទ័ពសៀមទទួលបរាជ័យ ក៏បែកទ័ព
ប្រាសយកតែអាយុសព្វៗខ្លួន ។
ឯកសារដដែលបានឱ្យដឹងទៀតថា
ក្រោយមកទ័ពសៀមបានលើកមកវាយខ្មែរទៀត ។ ចម្បាំងលើកនេះ
ទ័ពខ្មែរវាយទ័ពសៀមក៏ពុំបែក សៀមវាយទ័ពខ្មែរក៏ពុំបែកដែរ ។ កង
ទ័ពខាងព្រះមហានគរ« អង្គរធំប្រទេសកម្ពុជា ក៏អូសកាំភ្លើងធំ »
មកដាក់គងលើភាគកំផែង បន្ទាយ ហើយបាញ់…។
តាមរយៈការកត់ត្រានេះ បានបង្ហាញឱ្យឃើញថា
នៅក្នុងអំឡុងសតវត្សទី ១៤ នៃ គ្រិស្តសករាជ
ប្រទេសកម្ពុជាក្នុងចុងសម័យកាលអង្គរមានកាំភ្លើងធំសម្រាប់ប្រើ
ប្រាស់រួចទៅហើយ ។ ប៉ុន្តែឯកសារនេះ
មិនបានបញ្ជាក់អំពីប្រភពនៃកាំភ្លើងទាំងនេះនោះទេ
ដោយហេតុនេះហើយ ទើបមានចម្ងល់មួយចោទឡើងថា
តើកាំភ្លើងទាំងនោះខ្មែរបានមកពីណា ? ឬមួយទិញពីអឺរ៉ុប ?
ឯកសារប្រវត្តិសាស្រ្តខ្មែររបស់អ្នកនិពន្ធ ត្រឹង ងា
បានកត់ត្រាថា នៅក្នុងអំឡុងពេល សោយរាជ្យរបស់ព្រះរាមរាជា អង្គនន់
ពីឆ្នាំ ១៧៧៥ ដល់ ១៧៧៩ ព្រះរាជាអង្គនេះ បាន
ចេញរាជបញ្ជាឱ្យសិត(ចាក់លោហជាត ឬ ក្រមួនជាដើម
ដែលរលាយរាវក្នុងពុម្ពឱ្យកើត
បានជារូបរាងអ្វីៗឡើង)កាំភ្លើងបញ្ចរង្គ កិនរំសេវ…ជាដើម ។
នេះជាភស្តុតាងមួយ ដែល បញ្ជាក់ថា
ខ្មែរធ្លាប់បានផលិតកាំភ្លើងប្រើប្រាស់ ។
ភស្តុតាងមួយទៀត
គឺតាមរយៈកាំភ្លើងធំមួយចំនួនដែលតម្កល់ទុកនៅសារមន្ទីរជាតិ
ភ្នំពេញ ។ នៅក្នុងចំណោមកាំភ្លើងទាំងនោះ
មានមួយចំនួនក៏បានចារឹកអក្សរខ្មែរសម័យ បុរាណលើតួកាំភ្លើងផងដែរ
។
ទាក់ទងទៅនឹងអក្សរដែលមាននៅលើតួកាំភ្លើងធំនោះ អនុបណ្ឌិត វង់ សុធារ៉ា បាន
ឱ្យដឹងថា ៖ « អក្សរនេះ មានន័យថា
អ្នកចៅហ្វ៊ាជាអ្នកចៅពញាអព្ភៃធីបែស ឱ្យធ្វើនៅមហា សករាជ ១៧១០
វក នក្សត្រ ១០ កើត ចេត្រ មេសា អង្គារពារ
ដែលត្រូវគ្នានឹងគ្រិស្តសករាជ ១៧៨៨ » ។
អត្ថបទ និង រូបថតដោយៈ អ៊ុំ វ៉ុន មន្រ្តីស្រាវជ្រាវ នៅរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា
Powered by Blogger.