យួនហាណូយជាវៀតកុងស្គាល់ចំណុចខ្មែរខ្សោយរបស់រាស្ត្រខ្មែរ ដែលកាលពីមុន (អំឡុងឆ្នាំ១៩៧០) រាស្ត្រស្រលាញ់សម្ដេចឪ, យួន ក៏បានបញ្ជាអោយអតីតខ្មែរ វៀតមិញប្រើ ឈ្មោះខ្មែរក្រហមដើបំបះបំបោរ ប្រឆាំងជាមួយរដ្ឋាភិបាល លន់ណល់ ដោយយួនបានយកលេះថា គាំទ្រងសម្ដេចឪ។ កាលណោះកូនខ្មែរនៅស្រែចម្ការដាច់ស្រយាល និងអ្នកស្រុកព្រៃភ្នំបានខ្វះការពិចារណា ក៏ស្ម័គ្រចិត្តគាំទ្រខ្មែរវៀតមិញ ហើយមានយុវជនជាច្រើនបានស្ម័គ្រចិត្តចូលបម្រើក្នុងកងទ័ពខ្មែរ ក្រហមពេលនោះយួនហាណូយប្រើអាវុធ២យ៉ាង ដើម្បីសម្លាប់ខ្មែរ។
អាវុធទី១ គឺអាវុធកម្លាំង ដែលប្រើសម្រាប់កម្ទេចខ្មែរ លន់នល់។ចាប់តាំងពីថ្ងៃ ១៨មិនា ឆ្នាំ១៩៧០ បានផ្ទុះឡើងភ្លាម យួនហាណូយបង្កើតចលនាខ្លាំងឡើងៗ វាប្រើគ្នារបស់វានៅតាមបណ្ដោយព្រំដែនខ្មែរ-យួន ដើម្បីញុះញង់បំបះបំបោរខ្មែរ ជំរុញអោយធ្វើបាតុកម្មគាំទ្រសម្ដេចឪជាញឹកញាប់។ តែខាងក្រសួងសន្តិសុខជាតិខ្មែរតែហាមឃាត់ ដូចនេះក៏ក្លាយទៅជាទំនាស់ រវាងបាតុករ និងអាជ្ញាធរ។
អាវុធទី២ គឺអាវុធចិត្តសាស្ត្រសម្រាប់កម្ទេចខ្មែរសីហនុ។
នៅថ្ងៃទី២៩ ខែមិនា ឆ្នាំ១០៧០ នៅខេត្តកំពង់ចាម វៀតកុងនិងអតីតខ្មែរវៀតមិញ បបួលខ្មែរឥស្លាម និងអ្នកស្រុកខ្មែរលើ(ព្រៃភ្នំ) មាន ចំនួន ៤ម៉ឺននាក់ ចូលទៅកាន់ភូមិនានា សំដៅទៅកាន់ទីក្រុងកំពង់ចាម ដោយយកលេសថា ទៅគាំទ្រសម្ដេចឪ តែក្រោយមកបែរជាដុត ដំណាក់សម្ដេចឪទៅវិញ និងសាលាដំបូងទៅវិញ។
នោះក៏មានដំណាងរាស្ត្រ២នាក់បានចេញទៅជួបបាតុករដើម្បីសម្រួល គ្នា តែត្រូវជនអាថ៌កំបាំង បានបាញ់តំណាងរាស្ត្រទាំង២នោះអោយស្លាប់ភ្លាមៗ។
ក្រុមបាតុករបានព័ទ្ធសាលាខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ហើយបង្ខំអោយកេណ្ឌឡាន នាំពួកគេទៅកាន់រាជធានី លុះពេលមកដល់ភូមិជប់គគី ក៏ស្រាប់តែមានការប៉ះទង្គេចគ្នាជាមួយក្រុមយាមល្បាត ទើបបាញ់គ្នាមួយប្រាវ។ គេឃើញខ្មោចស្លាប់នៅកន្លែងកើតហេតុចំនួន ៤០នាក់ និងរបួសជាច្រើនាក់។ អ្នករបួសធ្ងន់ក៏បានវិលត្រឡប់ទៅស្រុកភូមិវិញហើយក៏ស្លាប់ចំនួន ៦០នាក់ទៀត។
ក្រុមអ្នកស្រុកនិងសាច់ញាតិរបស់បាតុករជាច្រើននាក់មាន កំហឹងនិងគំនុំជាប់ខ្លួន ហេតុនេះហើយទើប អតីតខ្មែវៀតមិញបានញុះញង់បន្ថែមអោយកូនខ្មែរ ចូលរួមក្នុងកងទ័ពដើម្បីសងសឹកជំនួសគ្រួសារ និង យកលេសថា ត្រូវតែដណ្ដើមអំណាច ថ្វាយសម្ដេចឪវិញ។ដូចនេះហើយសង្គ្រាមខ្មែរនិងខ្មែរគឺកើតឡើងដោយ សារយួនប្រើមនោគមន៍ និងល្បិចអោយខ្មែរបែកបាក់។
ស្របពេលជាមួយគ្នាដែលសម្ដេចសីហនុ បានស្រែកតាមវិទ្យុនៅប៉េកាំងទៀតផងដោយអោយកូនខ្មែរក្រោកឡើងៗ «ប្រឆាំងអាក្បត់ឆ្កែរបម្រើអាមេរិកកាំង» ។
ក្នុងឆ្នាំ ១៩៧០ តាមទីក្រុងនានាមានចលនាប្លែកៗ គឺកូនសិស្សអនុវិទ្យាល័យ និងវិទ្យាល័យ បះបោរធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំងជាមួយយួន វាយយួន ព្រឹត្តិការណ៍នេះមិនដឹងចេញពីប្រភពណាទេ។
អណិកជនយួនជាច្រើនបានចាកចេញពីស្រុកខ្មែរ ទៅស្រុកយួនវិញ។ ឆ្លៀតឱកាសនេះយួនបានជ្រើសរើស យួនដែលចេះខ្មែរច្បាស់លាស់ ធ្លាប់រៀនសូត្រអក្សរខ្មែរជ្រៅជ្រះ ជាច្រើនពាន់នាក់ រួចបញ្ជូនទោសាលាយោធា។ លុះរៀនបានចប់អំពី មនោគមន៍ និងល្បិចកុំមុយនិសបានគ្រប់គ្រាន់ហើយ ក៏បំពាក់សក្តិអោយពួកនោះ ហើយប្រែឈ្មោះជាខ្មែរ រួចបញ្ជូនមកស្រុកខ្មែរវិញ ចាត់តែងតាំងជាមេក្ដាប់ អំណាចយោធាខ្មែរក្រហម ដែលស្រលាញ់សម្ដេចឪ។
ពួកយួនទាំងនេះសប្បាយចិត្តព្រោះបានមកសងសឹកជាមួយខ្មែរ ដែលធ្លាប់បះបោរ និងវាយពួកគេ កាលដែលគេធ្លាប់នៅក្នុងស្រុកខ្មែរពីមុន។
យួនខាងត្បូងបានបញ្ជូនកងទ័ពរថក្រោះ កាំភ្លើងធុនធ្ងន់ចំនួន ២ម៉ឺននាក់ចូលតាមចំពុះទា (ខេត្តស្វាយរៀង) មក រាតត្បាតស្រុកខ្មែរ វាយកម្ទេចខ្មែរដើម្បីសងសឹក៕ ដូចនេះយើងអាចឃើញហើយថា តាំពីប្រវត្តិសាស្ត្រដំបូង គ្រប់សម័យកាលទាំងអស់ យួនមិនដែលត្រូវគ្នាជាមួយខ្មែរទេ។ តែត្រូវចាំថា ចូលដល់សម័យនេះហើយ យើងមិនត្រូវប្រកាន់ជាតិសាសន៍នោះទេ សំខាន់បំផុតគឺថ្នាក់ដឹកនាំទៅវិញទេ ព្រោះដូចបានការរៀបរាប់ខាងលើនេះ សុទ្ធតែជារឿងនយោបាយរបស់អ្នកដឹកនាំប្រទេស ដែលយករាស្ត្រសមញ្ញមកធ្វើជា កូនអុក មិនថាយួន មិនថាខ្មែរ។