- សត្រូវខាងក្នុង
អ្នករដ្ឋការរបស់រដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋខ្មែរ : ក្នុង ឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានធ្វើការសម្លាប់រង្គាល អ្នករដ្ឋការរបបសាធារណរដ្ឋខ្មែរជាច្រើនពាន់នាក់។ ខ្មែរក្រហមធ្វើការសម្លាប់ចាប់ពីថ្នាក់ដឹកនាំជាន់ខ្ពស់រហូតដល់ កូនទាហាន។ អ្នកដែលធ្លាប់បម្រើឲ្យរដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋទាំងប៉ុន្មានសុទ្ធតែ ជាមុខសញ្ញាដែលត្រូវសម្លាប់។ ជាទូទៅ សូម្បីតែសមាជិកគ្រួសារ និងសាច់ញាតិរបស់គេក៏ត្រូវសម្លាប់ដែរ។ ទោះយ៉ាងនេះក្ដី ជាសំណាងល្អ អតីតទាហាន និងអ្នករដ្ឋការរាប់ពាន់នាក់បានខិតខំលាក់អត្តសញ្ញាណខ្លួន ហើយបានរួចជីវិតមួយគ្រា ឬរួចរស់ជីវិតរហូតដល់ដល់ថ្ងៃដួលរលំរបបព្រៃផ្សៃនេះ។
ក្រុមជនជាតិភាគតិច : ខ្មែរ ក្រហមចង់បានជនជាតិខ្មែរដែលមិនជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយរដ្ឋាភិបាល ចាស់ក្នុងការអនុវត្តន៍ផែនការបដិវត្តន៍របស់ខ្លួន។ ជនជាតិភាគតិចផ្សេងទៀត ដែលមិនទទួលបានការទុកចិត្ត ឬមានការសង្ស័យពីបក្សត្រូវធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ។
ជនជាតិភាគតិចដំបន់ភ្នំ : មុន ពេលឡើងកាន់អំណាចនៅឆ្នាំ១៩៧៥ មេដឹកនាំខ្មែរក្រហម ភាគច្រើនធ្លាប់បានរស់ក្នុងចំណោមជនជាតិភាគតិចដំបន់ភ្នំក្នុង ភូមិភាគឦសាន។ មេដឹកនាំខ្មែរក្រហមទាំងនេះមានការទុកចិត្តលើជនជាតិភាគតិច ដំបន់ភ្នំនេះណាស់ ដោយយល់ឃើញថា ជនជាតិទាំងនេះ មានចិត្តស្មោះត្រង់។ ជនជាតិមួយចំនួនបានក្លាយជាកងការពាររបស់ ប៉ុល ពត ទៀតផង។ ប៉ុន្តែទោះបីជារបបនេះបានអះអាងថា ស្រឡាញ់ស្មោះស្ម័គ្រ និងជឿទុកចិត្តលើជនជាតិភាគតិចដំបន់ភ្នំក៏ដោយ ក៏ខ្មែរក្រហមបានចាប់ផ្ដើមធ្វើការផ្លាស់ទីលំនៅជនជាតិភាគតិច ក្នុងដំបន់មណ្ឌលគិរីឲ្យទៅផ្ដុំគ្នាក្នុងស្រុកកោះញែក នាដើមឆ្នាំ ១៩៧២ ដែលបណ្ដាលអោយប្រជាជនស្លាប់ជាច្រើន។ អ្នកដែលជំទាស់មិនព្រមទៅ ត្រូវបានសម្លាប់ចោល។
ជនជាតិភាគចាម : ខ្មែរ ក្រហមបានបង្ខំអោយជនជាតិចាមចាកចេញពីលំនៅឋានរបស់ខ្លួន ហើយទៅរស់នៅលាយលំជាមួយសហគមន៍ជនជាតិខ្មែរ។ ជនជាតិចាម ត្រូវបានហាមមិនអោយនិយាយភាសាចាម ឬគោរព សាសនាអិស្លាម (ហាកឹម) និងបានសម្លាប់ចោលអស់ជាច្រើន។ លើសពីហ្នឹងទៅទៀតក៏បានបង្ខំអោយពួកគេហូបសាច់ជ្រូក។
ជនជាតិភាគតិចវៀតណាម : សមាជិក នៃ សហគមន៍វៀតណាមត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីប្រទេសកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៥។ ជនជាតិវៀតណាមមួយចំនួន ដែលបានរៀបការជាមួយជនជាតិខ្មែរបានរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបន្ត ទៅទៀត។ ប៉ុន្តែក្នុងឆ្នាំ១៩៧៧ និងឆ្នាំ ១៩៧៨ ខ្មែរក្រហមបានសម្លាប់ជនជាតិវៀតណាម យ៉ាងរង្គាលវិញ ហើយមានចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះដែលនៅរស់ជិវិត។
ជនជាតិភាគតិចចិន : សមាជិក នៃ សហគមន៍ជនជាតិនេះ ដែលជាអ្នកជំនួញ និងសហគ្រិនក្រុមហ៊ុនក៏ត្រូវបានបង្ខំឲ្យធ្វើដំណើរទៅធ្វើ ការងារស្រែចម្ការ។ ប៉ុន្តែជនជាតិចិន មិនត្រូវបានជ្រើសយកទៅសម្លាប់ចោលនោះទេ។
បញ្ញវន្ត : មេ ដឹកនាំខ្មែរក្រហមដែលមួយចំនួនជាបញ្ញវន្ត ត្រូវបានចាត់ទុកបញ្ញវន្តដទៃទៀតជាសត្រូវចម្បង របស់ប្រទេស និងជាជំពូកជនពុករលួយដែលមេដឹកនាំទាំងនេះ យល់ថាជាអ្នកធ្វើប្រទេសជាតិក្លាយទៅជាអាយ៉ងរបស់បរទេស។ បញ្ញវន្តជាច្រើនបានក្លាយជាមុខសញ្ញាសម្រាប់ការសម្លាប់ចោល។ បញ្ញវន្តដែលអាចរស់ជីវិតបានលុះត្រាតែអ្នកនោះអាចលាក់បាំង ចំណេះវិជ្ជា និងអាជីពរបស់ខ្លួន។ សាស្ត្រាចារ្យ និងនិស្សិតមហាវិទ្យាល័យរាប់ពាន់នាក់ត្រូវបានសម្លាប់។
- សត្រូវខាងក្រៅ
កម្មាភិបាល ខ្មែរក្រហម ញាំបាយរួម គ្នា